Gül kendinin güzel olduğunu bilseydi,
Yeşil peçeli yaprağına sarılmazdı.
Dikine dalında gardiyan yapmazdı.
Gül demekki bilmemiş güzelliğini,
Dallarında yeşil peçesi ile açmış,
Dikeni başına gardiyan yapmış.

Ya gül bahçesi; bu güzellikten haberdar mıydı?
Haberdar olsaydı bülbülü bahçivan yapar mıydı?
O bahçe Ab-ı kevser gibi kokar mıydı?
Demekki bahçenin bile haberi yokmuş bu güzellikten.
Bülbülü bir ömür bahçivan yapmış.
Ve o güzel kokuyu kokan andalip yıllarca ayrılmamış.

Şimdi Haruni sana şiir yazdı diye kızdın mı be gül?
Bu yüreği mest eylemesen sana şiir yazar mıydı?
Belki başka şair de sana şiir yazardı, ben gibi yüreği olsaydı .
Haruni’ye kızmadın belli ey gül! Kızsaydın cennet gibi kokmazdı avuçlarında.
Gönül dilim sana bitmeyen şerbet döksün.
Ve benden başkası şiir yazmasın kıskanırım ben seni
Ben sana ben olayım...


Ne olur sevgine mazhar eyle,
Sevgine şayan olayım.
Göreyim hüsnü cemalini gördükçe yeksan olayım.
Belki de sana bakacak yüzüm kalmadı,
Yüzüm yoksa eğer uğrunda kurban olayım.

Sığınıp dergâhında gufran olayım,
Aşkına yanmayanlara udvan olayım
Eğerki bu bendim lâyık olmazsa,
Mahşer günü huzurda küfran olayım...


HARUN YILDIRIM