Yaren!
eyzün
mayhoş bir nar gibi çatladı ufkunda güneşin yırttı göğün rahmini vahşi bir ses yer ölü sığırcıklar kabri bense yusufi bir uykudayım hâlâ uyandır beni gece regl sancısı çekiyor yaren! k’oynundayım düzenbaz bir zamanın sıyır ten düğmelerimi boşluktan iliştir babili boğaz uçkuruma ’kadın kanamalı’ bir masaldan düştüm dimağımda elma ’ölüm ısırığı’ buğday sütü sağdım kadim topraklardan kanla kazınmış göğüm ve ben gözlerine düştüm yaren! çocuktum a y m a z gecelerin sürgünlüğünde beyrut kokuyordu bakışın ipekten bir tül gibi yağdı üstüme duruldum ah boynun kaç promil alkol barındırıyor yaren kendini bağışla beni öldür bıçağın saklı kalsın tenimde Ters ayin |
............................................... Cicero..
.................................. Saygı ve Selamlar.