Bir gün kokuna yaslayabilecek miyim yorgunluğumu
Bilemiyorum
Yıldızlar kadar uzaktın
Karanlıklar kadar mesafeler girdi aramıza
Hiç gözgöze gelemedik seninle
Ellerimiz birleşmedi…

Ne hayaller gömdüm sabahı dar eden gecelere
Bir dağ başı yalnızlığıyla duldana sığınmıştım
Bir yetimin kirpiklerinde saklamıştım duygularımı
Yaralı bir ceylan kadar ürkek bakışlarım kanıyordu yollarında
Bütün kaygılarımı geride bırakıp,
Seninle yeni ufuklara filizlenmeyi umuyordum.

Belki bir gün diyerek olmazları olduracak her ihtimale sığındım
Yollarımızın birleşemediği kıvrımlara çıktı sabahlarım
Üryan acılar dudaklarımda figanlardaydı
Kimseye anlatamadım içimin yangınını
Belki de tetiğini çekemediğim bir sevdanın arpacığında kaldı vuslat.

Kan kaybeden yüreğimin yasındayım bugün
Kalbim ..! Ki çoktan vuruldu.
Ölüm sıyırıp alır mı seni ruhumdan ?
Hangi mezar kapatır ölü doğmuş yüreğimi ?
Adını ezberletmediğim yol kalmadı
Bütün sokaklara tanıttım hayalini
Şimdi bütün kent boynunu bükmüş yokluğuna..

Avaz avaz geceler
Bütün vücudum uyuşmuş,elim kolum tutmuyor
Susmak bilmeyen kelimelerim suskun
Üstelik hasta kalbim bunu taşıyamıyor
Bilirim , farketmeyeceksin bile…

Bir başkası açacak mevsimlerinde
Baharların da bir başkası yeşillenecek
Çoktan karardı renklerim
Pembe düşlerime gül kırmızısı kan birikti
Hislerini yitirmiş ,bütün duygularını köreltmişsin
Benden yana bir şeyi kalmamış gibisin
Dünyaya gözlerini açtığın günde, gördüğüne şarkılar söyle