2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1098
Okunma
ağlaşan titreyen yüreğinde
güneşin ve sesimin kısılması kadar
yanlız ve asiyim.
çoğalıyorum
çağlıyorum durmadan
sessiz ve hüzünlü
neden bir şiir kadar çocuksu yüzün
duruşun
büyü çoğal durmadan
bu duyarsızlığa devinimsizlığe karşı
dirilt içinde ağıt yakan
sessizliği
bırak solsun güneş
devrime karşı
acemice
ilgisizliğin ve isyanın kucağında
gözlerinde ki
cennetin yeşilliği gibi
durağanlaştığımız ana inat
öfkesiz koynumuzda
sır gibi sakladığımız
gizlilikle
yeşil ve kırmızı
kagıtlar
uğruna.
Cevap Yaz