"fır dönüyor aklımda lirik bahanelerin
kimliğimde kimsesizlik taşıyorum..."

kaçıncı sefer saç diplerimden sancıyorum
iki bileğimden bu kaçıncı dikilişim
hani ağlamak yoktu son selamından sonra
gizli bir "eyvallah" mı terkedilişim..?

"tut ki kaldım gözlerinde bir gece daha
kendi kıyametimde misafir gibi..."

sahi kimsin sen ?
dizlerime düşen ağrı gibisin ayaklandığımda
gözlerimde hapsettiğim üç beş anı belki
gel dediğimde gelmeyenimsin
kırık dökük kelimelerle bile
git diyemediğim.

cümle cümle kendime rezilim yine
sükut dökülmüş kazan kazan dilimin ucuna
aklımdan çıkmayan intihar şekilleri
hüzün dolu gecelere beşik sallamak yani.
bağrıma düşmüş düşkünlük sanrısı
şekerli su içerek
geçmez ki bu karın ağrısı...

"söker götürürsün belki beni de bir gün bir yerlere
umrum yenik düşmeden alaca seherlere..."

kirpiklerinin arkasına gizleyerek her şeyi
kağıt kalem şiir ülküsüne bıraktın beni
meşru uçurumlar edindim bin boyum kadar
kokuna yüklediğim lal çığlıklarımı
akşam pazarı hıçkırıklarına boyadın.

"buğulu gözlerimin teneşiridir soyadın
adın ben seni sevdiğim için "sevgili"

siyah kuşlar kanat çırpıyor umrumda
göçebe değiller bunlar farkındayım
yarınlarım kırık dökük yerlerde
uyruksuz gülümsemelerle kemiriyorlar bir bir
elden hiçbir şey gelmiyor
genzimde sımsıcak bir yutkunmaya hazırlık var
bak yine susuyorum...

"hükmümün infazını ne kadar geriye bıraktınız
kapısız bir odada kulpsuz çekmecede şiirlerim
tüm vasiyetim bundan ibaret..."

şiirimsin !
şair şiirine etmez ihanet.


İsmail Yılmaz