Deniz miydi gözlerimdeki sen
Yâda bir kuş muydum rıhtımlarında süzülen
Havamıydı bu soluduğum?
Bilmiyorum,
Rüzgâr mı yoksa iliklerimde gezinen?
Yaşıyor muyum sensiz ya da yaşamak bu mu?
Oysa gönlümün taş devirlerine dayanırdı
Sana olan tutkunluğum.
Ve de Gözlerim gözlerine değdiğinde
Yanaklarımın kızarmasıydı en büyük mutluluğum…

Dün, bugün, yarın
Bilmiyorum zaman denen kavramı
İçimdeki çığlıklarla çağırıyorum seni
Ve de sendeki beni
Bir ney gibi inliyor bu yürek
Cesaret zırhımı giyse de birçok kez
Söyleyemedi bunları sana ürkerek.

Belki unuturum ümitleri içinde
Uzun ve tedariksiz yollara attım kendimi
Gözlerimdeki hicranla yaşamak için sensizliği
Güvercin kalbime gömdüm özlemimi
Ama olmuyor
Sağa, sola… Ne yana baksam sen vardın.

Kapatsam da ellerimi yüzüme
Seni görüyorum yine her yerde…

Karartım gaz lambalarını bir daha yakmamak üzere
Taşlar koydum bir daha kimse uğramasın diye yollarıma
Tiz bir ses kulağımda
Sanma ki bitti sanma ki yoksun
Hala hissediyorum seni titreyen ellerimde.