Gül diyorum seğirten hecelere,
Bir buse konduruyorum usulca bilinmeze,
Şüphe götürür oysa şaibeli düşlerim
Hele ki yanılsamanın tetiğinde ise şiir
Demediklerim nasıl da kanatıyor için için.

Şimdi bir şarkı olmanın vaktidir,
Bir rüya ya da bir perhiz,
Aşka delalet zincirlerinde benliğin
Usulca kenetlenmek nasıl da akla zarar.

Bir tek sana d/üşüyorum,
Yangınların merhalesinde kabuk tutan aşk yanıklarıma,
Teneşir paklayan cümle tadında olsa da
İstihbaratı yenilginin.

Düşmüşlüğün sancısı burkarken yavaşça
Sokulduğum cümlelere teğet geçen varlığın kadar da
İstikrarsızım.

Kanamalı tüm sevdalarım,
Aldığım aktardan bir avuç umut,
Eskinin tadını umuyorum belli ki her avuçta
Sonra da ellerimden kayıp giden özlem tadında
Bir aşka meylediyorum diri sabahın en erken mizacında
Ben yine bir başıma.

Yanılsamalarımda infilak eden ne çok yüküm,
Mertebesinde sevginin
Kıyama durduğum yüreğinde sere serpe,
Koyulttuğum her hecede
Yetkili merci yine bir gölge tadında.

Hele ki ağzımda bayat anıların acısı;
Acı zehirlenmesinden yana bir yanılgı benimki
Zehir olan ömre ihanet eden,
Zarfında bir pulu bile olmayan
Sayısız mektubun sahibesi o şaibeli şair.

Desem ki demediklerini maruzat belleyip
Bölünsem tam ortamdan iki parçaya ve ansızın
Dokunsam gök kubbeye derken
Kayıp bildiğim onca umuda veryansın etsem
Ayıp olduğunu söylemekten imtina ettiğim
Nice şerbetli sevda masalını getirsem dile.

Yine kırık kanatların dingin güne lanet okuduğu;
Sair zaman sair hikâye,
Teftişe çıkan yorgun yüreğin sunumunda
Bir de gözü dönmüş insanın uğruna
Harcadığım zamanın izdüşümü:
Edindiğimdense elimdekilere yüklediğim şükür
Ve omuz hizasında kefaretim,
Yazmayı dilediğim saklı o sevda masalı:
Öykünmek kayıp yarıma
Bulduğum nice nimet yine,
Harcı âlem seferlerde bir yürek mesafesi
Kadar yakınımda.