0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1117
Okunma
bir kara tren kalkar yüreğimden
boş vagonlarında bir telaş
demirin sıcaklığı alev alev
yakar kavurur ömrümü
Seyre dalarım gönlümün penceresinden
mavi yeşil düşlerimde
birden acı bir fren ve siren sesi
kendimi bulurum bir boş peronda
mola verir yüreğim seyrüsefer durağında
içim alev bir gazoz serinliği dudağımda
sus olurum pus olurum
ne bir adım geri ne bir adım ileri
bir mahşeri kalabalık
ama içinde bir yanlız ben
geride bıraktığım bir beden
yine kalkıyor gönlümden
sahipsiz bir kara tren
Adem önal
5.0
100% (1)
