Kişiliksiz insan, her sahada kendini belli eder,
Menfaati için dünyalık hevesin peşinden gider,
Münafıklık işlemiştir, onun ruhuna azar azar.
Niyetini gizli tutup dostuna hep mezar kazar.

Hak ve adaletin terazisini asla tartmaz,
İnsanlığın hayrına bir adım dahi atmaz,
Gecesi gündüz olur, gündüzü de gece,
Hayatını hep beyhude sürdürür böylece.

Toplum nazarında kuş gibi hafif, ağırlığı yoktur,
Masum ve mazlumları altında ezmesi pek çoktur.
Aklında her an sinsi şeytanlıklar dolaşır da durur,
Nefsinin isteğini elde edemeyince hemen kudurur.

Nerde bir bataklık ve çoraklık varsa o oradadır,
Hiç hayra solumaz, şerden yana tavrı ortadadır,
Hakkı galip görünce büklüm büklüm bükülür,
Yalanları ortaya çıkınca, ilmek ilmek sökülür.

Diyar diyar dolaşarak, sağımlık bir koyun arar,
Kimsenin yüzüne bakmaz, babasını bile soyar.
Aç gözlülük kör etmiştir kalbinin derinliklerini,
Hayat penceresi kapanmıştır, tutmaz dileklerini.

Kişiliğini hayatı boyunca kaybeden sefil insan,
İki dünyasını karartmış, hayatı olmuştur ziyan,
Ömrün çakıl taşları yaşadıklarına şahitlik yapar,
Bin bir yalan talan ile Rabbinin huzuruna çıkar.

10.06.2017
Yozgat