Seni anlatmaya yeter mi sözler?
Gümansız sevgiye dilsin Akşehir!...
Gurbete düşenler yolunu gözler
Kırık bağlamamda telsin Akşehir!...

Sırtını yasladın Sultan Dağı’na
Yetiştik çok şükür altın çağına
Ölüsüne rahmet, selam sağına
Yükseklerden kopan selsin Akşehir!...

Bir ağıt olursun sazın telinde
Düşüme girersin gurbet ilinde
Çırpınıp dururum hicran selinde
Hasretin bağrımı delsin Akşehir!...

Saygı, sevgi tekmil; sağlamdır töre
Tarihi kuşanmış, şanlı, ak yöre
Dünyanın merkezi Hoca’ya göre
Dağlarına bahar gelsin Akşehir!...

Veliler olmazsa kurur ak pınar
Mahmut Hayranîler manevî çınar
Rabbim kullarını belâyla sınar
Sultan Dağları’nda belsin Akşehir!...

Çok göresim gelir bayır, düzünü
Saklar bu topraklar ecdat izini
Ak mâzi gösterir temiz yüzünü
Eli yetmeyene elsin Akşehir!...

Ne doyumsuz olur vişne, kirazı
İliği dondurur gece ayazı
Müminin beş vakit Hakk’a niyazı
Cehennem narında yelsin Akşehir!...

Toy vakti gelince çalınır sazlar
Masmavi gölünde yüzüyor kazlar
İrem’i andırır, baharlar, yazlar
Cümle âlem seni bilsin Akşehir!...

Bizimsin sen bizim, tüttükçe baca
Bağrında yaşadı Nasreddin Hoca
Vuslatın bedeldir her tür ilâca
Gözümün yaşını silsin Akşehir!...

Bağında, bahçende çekerler çile
Ölçüde, tartıda bilmezler hile
Sokağında tarih gelmekte dile
Gönül bahçemizde gülsün Akşehir!...

Ortasında kaldın Anadolu’nun
Ucu görülür mü vuslat yolunun?
Hakk yardımcısıdır mazlum kulunun
Vahasın, kim demiş çölsün Akşehir!...

Soframızda ekmek, petekte balsın
Gönderde salınan bayrakta alsın
Hatıralarımız öylece kalsın
Ak başlı kuğuya gölsün Akşehir!...

Baharda yayılır koyun kuzular
İçeni kandırır buz gibi sular
Salınarak yürür, yürür ahular…
Seni sevmeyenler ölsün Akşehir!..

M. NİHAT MALKOÇ