Bu gece
Ölümün soğuk yüzünü hatırladım
Karşımda gülerken hatırlıyorum gözlerini
Garip uyku gibi sarsıyor geceyi yalnızlığım
Onca kalabalıklar içinde tek başımayım
Hüzünle meydan savaşındayım
Sabırlı günlerin kılıcını çektim
Vur acını yüreğime sende
Dört duvar arasında mavi'midir herşey
Bir gül yaprağı gibi
Yaşantım ayaklar altında şimdi
Nereye baksan hüzün düşer gözlerime
Karanlık,aydınlanmaz artık geceler
İsyanım sadece kendime
Yıllardır yaralı canevime
Akıp giden zamana,çiçeği olmayan mevsimlere
Şimdi sende uzaktan
Çekil bir köşeye seyredersin beni sessizce..
Bundan sonrası yalnızlık
İçine gömdüğün o derin çığlık..!
Zifiri gecelerime ay küs doğmuyor yüreğine artık..
Yüz üstü bırakıp gittin herkes gibi
Ah! nereye dokunsam ince sızılar yüreğimde..
Kör karanlıklardasın ey kalbim..!
Uçurumlar kadar derin ve yalnız
Her gün ölümü düşünüyorum
Günahkârsın ey kalbim, günahkar
Insanları sevmekten suçlusun
Kıyametten beter her günüm
Affetmiyor hayat yüreğimle oynayanı
Titriyor elimde ölüm fermanı
Mavi bir kuş üşür durur penceremde
Bir şeyler eriyip gidiyor her gece
Üşüyorum sancılı ve sessiz
Sanki ölüm var bu gecede
Gidiyorum bilmediğim yolculuklara
Çok ah aldın yüreğim
İstesende geri vermiyor yıllar geçen zamanı
Paramparça umutlar iç çekişlerimde
Hayal kuramıyorum çiçekler üşüyor
Yedi kat yerin altında kalıyor haykırışlarım
Artık sesimi kimse duymuyor
Ölüm kokuyor sanki gecede
Y.szgn