keder aynalarında kış beyazı saçlar
sağanaklarla yıkanmış sırça kafeslerde kuşlar
peronlarda bir kadının dudak izleri
öpüyor gerçeküstü bir şiiri
ne yana dönsen soğuk kiliseler
geç kaldık defne kokulu yar kuşların sesindeki erik baharlarına

yaz yolculuğudur yaşanan
çağırır seni manolya taflan kamelya
sancho panzanın ülkesi kastilyaya
sana çıplak tepelerden serin ılık meltemlerden
yengi saatlerinden yeleleri yaralanan atlar getireceğim
akdeniz yakamozları
dalyanlar berrak sular
ne yana dönsen soğuk kiliseler

kanatlı atım
utanır mı deniz
masal kuşlarının kanat kanada kenetlendiği mevsimden
eski bir söylencedir aşk bu dehlizde
yelesi yaralı atım şarap rengi akdeniz
yeryüzü düşleri
ah o çocuksu bahçe
gözlerindeki yağmurun buğusu
biz çoktan kovulduk kavimler ülkesinden
ne yana dönsen soğuk kiliseler

çığlık çığlığa dans ediyor kristal damlacıkları
hani o yasemin hanımeli kokusu
firuze mavisi denizler
benimle yola çıktığın attalos yurdu
hiç bir aşk uzun değil
ırmaklar ve dağlar uzun
maviden mora çalan bu hasret uzun

yabancı kentler
erik rakısı içen yabancı bir gezginim ben
miljaka kıyısındaki kahvelerde oturup şiirler beklerim
sonsuzluk giysisini çıkarıp kor ateşlerle gelen sevgililer
bazı şiiler bekler bazı yaşları diyen şairler beklerim
ırmaklar gibi akıp gitti zaman derin yatağından
dorukları karlı dağlar haber var mı kayalara zincirli aşklardan
promethus pıhtılaştı yalnızlık hücrelerimde
şiir kitapları yanmış yerçekiminin eşliğinde
kırlangıç yeryüzü yasının şarkılarını söylüyor
ne yana dönsen soğuk kiliseler

zincirlerimizle kovulduk kavimler ülkesinden
Ömriye KARATAŞ
01.07.2017