Bir memleketim var benim.
Olmadığın ve henüz gelmediğin buram buram sevda ve özlem kokan memleketim.
Öyle uzaklarda da değil.
Bir bilebilsen...
Elini uzatsan dokunacağın,
Ve kulak versen içinde ki nağmeleri duyacağın kadar yakın aslında.
Arada toplayıp hayallerimi giriyorum kapısından.
Ve sana oradan adressiz mektuplar gibi şiirler yazıyorum durmadan.
Sokaklarından yağmur kokusu hiç eksik olmuyor mesela.
Pencerelerinden bakınca uzakları da yanıbaşında bulabiliyorum birçok defa.
Ve daha neler neler anlatsam bitmeyecek.
Sadece sen yoksun...
Salkım saçak hanımelleri kokuyor yürüdüğüm yol boyu.
Ve gülümseyerek bakıyorlar gözlerimin içine hep gün boyu.
Öyle zarif ve nazenin.
Bense ellerinin kokusunu içime çekeceğim günü;
Birde içimi,
Sol yanımın memleketini,
Yani yüreğimi ısıtacak o gülümsemeni bekliyorum...
Bir memleketim var benim.
Öyle uzaklarda da değil.
Yüreğimin tam orta yerinde...
Bir bilebilsen...
Ve bir gelebilsen...
Güray Gökkaya