Sükut-u hayal ile dost olmuşsa bir kişi,
Yakasını bırakmaz, onun asla geçmişi,
Bir yol yorgunu olmuş,bu sevdanın dervişi,
İsimsiz bir mezardır, onun asıl niyeti,
Unutmuş kara toprak göndermiyor daveti.

Kime can demiş ise, canın almak ister,
Hayaline göz dikmiş, onu da çalmak ister,
Bir yolunu bulursa ,anında ölmek ister,
Önce kabir sonrada, berzah tabiiyeti,
Unutmuş kara toprak, göndermiyor daveti.

Bazen de kafasında, bin bir kurgu kuruyor ,
Hisleri mantığına, soru sorup duruyor,
Yaşarken cehennemi, zaten her gün görüyor,
Değer mi ki çekiyor ,bu kadar eziyeti,
Unutmuş kara toprak, göndermiyor daveti.

Kahrolası kabusla,yaşamak haram olmuş,
Her günü bir ömürden, nice seneler çalmış,
Kırık dökük hayattan,geriye hüsran kalmış,
Akıl sır ermez oldu bilinmez mahiyeti,
Unutmuş kara toprak,göndermiyor daveti.

Dost sandığı yağılar,gidip gelip çattılar,
Çıkarıp bir mezat’a, ceset ini sattılar,
Oysa bir aslandı o, çakala yem ettiler,
Afaki yaşamanın, yok bir ehemmiyeti,
Unutmuş kara toprak, göndermiyor daveti.

Cevdet Altay…..27.06.2017