Herkese, bir kilim, yeter sevgilim!..




Çok tatlı gülüyor gamzeler,
Bilmem kime böyle ışıldıyor,
Tahmin edilmez kelimelerle,
Kulağıma, aşkını, fısıldıyor…

Gün yüzüne çıkmamış yararı,
Bunu bir kalp, bir gönül bilir,
Dokunsa yanağa, biri, yerime,
Nasıl haz duyar, nasıl kim bilir…

Bir rakamı, on ikiyle çarp ve çoğalt,
Görünür, yüz mumluk ampul, bakarken,
Gamzeler yanakta parlarken ağla,
O yıldızlar gibi, ışıl ışıl yanarken…

Hayran olunmasından hoşlanan biri,
Dünyanın, onun etrafında dönmesi gibi,
Benim şu halimi merak ediyorsanız,
Yaz dan sonra sonbahar, gelmesi gibi…

Romeo - Juliet’in adı çıkmış, ya da;
Aşkın bu günkü hali, bilinmeden yazılmış,
Hayat sıcaklığını donduran bu aşkı,
Onca insandan seçip, içime kazılmış…

Söylenmemiş onca şey varken,
Lugatımda kelimeler sıfıra indi,
Kelimeler aşkın gıdası sandım,
Ben aradıkça o, köşelere sindi…

Nereye gidersem gideyim,
Gözleride beni takip ediyor,
Çok aptalca bir terim ama;
Mantık yerinde, kalbim eriyor…

Gönül kuş olup, uçtumu bir kere,
“Dur” deyecek söz, söylemez dilim,
Severse gönüller, aşkı filizlenmişse,
Herkese, bir kilim, yeter sevgilim…



Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.