Fotoğraf Rana Mullan © UNICEF Türkiye 2004

-soğuk duvarlara düşer bir ceylan bakış-
taş olup yağar karanlık
kırmızı güller açar beyazlaşan dudaklarından
karasinekleri kovalarken çelimsiz elleri
toprağın rahmine iner yeryüzü şafağında bir gün
doğar kan çiçekleri…
ah çocuk! yüzünde asırlar saklayan
gülüşü yüzünde üşüyen çocuk

uykularını çalmış yarasalar
umutların kartal pençesinde
uzakta şimdi sıcak iklimler
göğün mavisini kapatmış karabulutlar
uçurtmalar özgür değil, rüzgâr yasaklı
parmak izlerinin sözleri sorgulanamıyor
kalabalıklar suskun, kör
yalnızlık yazılmış kadere
silmenin yolu yok / mu
ah çocuk! dağların sisinde ıslanan
yüzünde çizgiler taşıyan çocuk

sokaklara sorduğun soruların yanıtı
cam kesiği sancıların yankısı olur
zemheride çarpar yüzüne kırağı serzenişler
duyuramazsın
taş kaldırımlar lâl
verseler eline dünyayı
biliyorum, sen sadece sevgiyi alırsın
kaybolmuş geçmişinde elma şekerinin tadı yok
ah çocuk! yüzünde sorular gizleyen çocuk
güllerinde şimdi yılanlar sarmaşık
ah çocuk!

...