Bugün uçuruyorum gönlümü maviliklere.
Özgür bir kuşun kanadında.
Prangalardan ayırıp ruhumu,
Salıyorum özgürlüğe
Yüreğimin en karanlık kuytularından.

Ve dipsiz kör kuyulardan çıkıyorum yavaş,yavaş
Güneşe doğru.

Geçmişteki tüm ayak izlerimi de siliyorum
Her ne varsa eskiye dair.
Bir tek umudlarımı saklıyorum kendime,
Birde inançlarımı.

Ve bundan böyle;
İzin vermiyorum gözlerime
Ağlamasınlar.
İzin vermiyorum gönlüme
Her yüze güleni dost sanmasın diye.

Ve ben şimdi.
Yeniden doğuyorum küllerimden.
Yanıp yanıp kavrulan yüreğimi,
Buz gibi gerçeklerle soğutuyorum.
Ama üşümüyorum her nedense.
Ve biliyorum ki güneşin en sıcağında bir gün
Aldanışsız ısınacak ellerim.

Sonra gönderiyorum gönlümü en beyazına bulutların
Süzülen bir martının kanadında.
Karanlık gecelerden arındırıp yüreğimi,
Kar beyaza boyuyorum.

Artık paydos zilini çaldım aldanışlara
Sonsuza değin.
Şimdi ben avuçlarımda
Sımsıkı yakaladığım umutlarımı tutuyorum.
Bir gün beklediğim güzellikler gelecek elbette.
En doğrusu ve en gerçeği ile
İnanıyorum inanıyorum...

Gülseren MORKAN
06/20/2017