Güllere kar beni

geliyorum ravzana bana yer ver ya nebi
bir sütünün dibine büzülmüşum gör beni
sen ravzanda uyurken seni bekleyecegim
teeccuh namazında gördüğüne sor beni

sarılmış dört biryana o,Güllerin kokusu
işlemişti içime maneviyat dokusu
kaynatsada beynimi güneşlerin yakışı
kavursa bedenimi o sımsıcak har beni

Ravzandaki Güllerin kokusuyla karıldım
mütevazi Sevdana görür görmez sarıldım
bu nasil bir aşk dır ki ben donarken kavruldum
ateşlere koymadan yak ilahi sır beni

sana meftun olmayan ben gönülü neyleyim
bu miskin bu mecnundur ne derseniz söyleyin
bu divane bir aşık diyerekte ekleyin
Ravzandaki Güllerin dikenine sar beni

misafir geldim sana fazla kalmam sanirim
senin olduğun şehri kokusundan tanirim
asırlardır ben senin yokluğunla yanarim
küllerimi savurup yerden yere vur beni

yüklemisim sırtıma günahların yükünü
fark etmez oldum sanki Irak ile yakını
anladim aşık ile mecnunlarin farkını
varsın desinler deli sen güllere kar beni

zaman yeli savurur rüzgarlardanda beter
Aşıkların ateşi duman olupta tüter
sana olan bu sevdam nede yanisim biter
gülüşünün aşkına uçan kuştan sor beni

hasan karabay
27,05,2017
Mekke