Sen...
Edep ve sükunetle
Sabır ve uygun zaman içinde
Müsaade isteyerek meramını anlattın

Günlerdir
sakladığın ve azat
etmek istediğin kelimeleri
Cümleler içinde
kanatlanmasını arzuladın,
kimilerine çare olamadın

Seni
dinleyenler,
gayretini görenler,
temaşa ederek bekleyenler
için umutlandın, fakat anlaşılmadın,

olumsuz
bir kararla karşılaştın,
bir müddet
suskun kaldın ve sonra
gözlerinden sessizce bıraktın

Bir
müddet sonra
yerinden kalkıp yine
yalnızlığın sokaklarında,
ufkun sağanaklarında
sana en yakın
olana bir kez daha anlattın

Gel böyle
mahzun olma,
o naif kalbini hüznün,
hicranın merhametine bırakma,
umutların bir gün seni
karşılayacak ve bahtında
açacaktır sakın talip olmayı unutma

Çaresiz..
Revan olmuştun yola
Umut adına,
gelecek muradıyla
Ellerinden tuttuğun o
çocuk var ya

İçini
sızlatan, umuttan
kopartmayan azim olunca
Hacer annemiz geliyor aklıma,
tek başına çölde su arayınca

Asıl sahibi,
rızkı vereni, yaratanı,
umut ve iman olanı anlayınca
Gözyaşları zaten
zafiyet adına akmayınca,
yakarıştır işiten sahibe

Hani
o korkusuz
ve yürek gücün var ya,
meydan okur bahtına çıkanlara
İman taklide tenezzül etmez
ve taklit içinde irfana geçit vermez,
zan felaha eriştirmez, zafiyet
bahanelere yetmez aklı olanlara

Mustafa Cilasun