Sen ki...
Ne sırlı topraktın
Akıl, irade,
vicdan adına farktın

Kalbi
şefkat ve hamiyet
menbaı olan ardın
Masum ve mahzun ruh
yapısına mensup olan figandın

Hep
umut içinde yaşadın,
sabır ve edep şiarıydın,
şikayet etmekten sakındın

Münevver
bir insan ve kul olarak
her fırsatta
mürebbiye iştiyakında
nesilleri geleceğe
ilim, irfanla ve azimle taşıdın

Her zaman
tevazu sahibi olmaya
adandın, kalbinde ve zihninde
ibret adına ne varsa umursadın,
basiretli tecrübelerinle
hak ve hakikati haykırdın

Çünkü sen
insanlık adına ehliyet
ve emanetin ne demek olduğunu
bilen, idrak eden, bu gerekçelere göre
umut inşa eden mükellef olan vicdandın

Ey çocuk..
Yükün çok ağır biliyorum
Gelecek adına
seninle umut inşa ediyorum

Zihnimde,
yüreğimde ne kadar
bezginlik varsa siliyorum

Senin sevin
ve neşen de, şevk ve
ümitlerinde bir kez daha diriliyorum

Amansız
bir azmin ve merakın
var biliyorum, fakat ben sana
bu bitkin halimle yetişemiyorum

Sen
dur durak
bilmeden araştırıyor,
soruyor, muhakeme ediyor
ve öğreniyorsun, ben ise
gözyaşlarımla hamt ediyorum

Bizi bizden
kopartmak isteyenler vardı,
onlar hiç durmadı, her fırsatta
bölüp,parçalamak için zihinleri, gönülleri
hevesi hırsa, şehvete, harama açtı

Ne zaman
bu necip millet silkinse,
miskinlik ve ataletten arınmak için
ümitlense, önünü kesenler vardı,
bu zalimler ve uşaklar
emel ve ihtiraslarına doymadı

ama
senin yetiş menede
engel olamadı, her ne yaptılarsa
bu milletin sabrı, sağduyusu, umudunu
kurutamadılar,
bu hakikati senin gözlerinde
görüyorum ve yaratana
her lahzada hamdüsena ediyorum

Mustafa Cilasun