0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
893
Okunma
Akşamların kızıllığını,
aşk’ın yalnızlığını
bir kez daha,
sen öğrettin bana.
Her akşam güneş
batarken,
bin şiir yazdım belki,
içimde.
Sesini duymadan,
geçen her zaman,
benim ölümüm oldu..
Kalbim saf,
henüz aldatıldığını,
anlamıyordu...
Bak,
artık gözlerine bakmıyorum,
şiir yazarken.
Onları kim okuyorsa,
oydu sahibi.?
Bana yasak anladım.
Inan.
Inan çocuklar gibi;
çocuklar gibi,
hıçkıra hıçkıra ağladım.
...
Nigâr Güler.
5.0
100% (1)
