Yaşanmışlıkların içinde,
pişmanlıklarımız var,
yığın yığın…

Son nefesimize kadar,
sürüp gidecek bu durum.

Önüne geçilemeyen öfkelerimiz,
nefretlerimiz,
belki de,
geçmişe duyulan,
sinsi özlemlerin,
dışa vurumdur,
kim bilir…

Bir türlü,
kabul edilemeyen,
ruhumuzu derinden zedeleyen,
yaşamı bize dar eden,
geçmişin kuytularında kalmış,
gerçekler aklımıza düştükçe,
nefes almalarımız daralır,
ayakta duramayacak kadar,
dermanımız kesilir.

Hak etmediğimiz
ve hazmedemediğimiz
yaşanmışlıkların acısı,
çöker yüreğimize,
kıvranır dururuz,
bu ıstırabın içinde,
ama
yine de bir türlü,
af edemeyiz ihanet darbesini.

Ömür bitse de,
nefesler tükense de,
bakış açımız değişmez,
onca çekilen sıkıntılara,
onca dökülen gözyaşlarına rağmen.

Halide Köksal
25 Mayıs 2017