her beraberliğimiz sonrasında
ayrıldığımızda
hoşça kal dediğinde
dolar gözlerim hüzünlenir yüreğim
uzaklardan bir keman sesi duyulur
mızrap her tele dokunduğunda
aşkımızın senfonisi dile gelir
tutamam kendimi gözyaşlarım ele verir
eririm kirpiklerimden süzülen yaşlarda
veda etmesini sevmem alışık değilim
heleki dönüşü meçhullerde
her veda sonrası hüzünlenir yüreğim
kendine iyi bak
dediğin an titrer bedenim
gözden kaybolana dek bakarım arkandan
bir daha görmeyecek gibi
beynime çizer yüreğime kazırım
gidişinin arkasından baka kalırım
sayılı gün tez geçer derler
bir de bana sorsunlar
dakikalar farksız aydan
gece gündüzü nasıl özlüyorsa
güneş sensiz doğmuyorsa
ışığım ol aydınlat dünyamı
koma beni karanlıklarda
dinmiyor özlemin içimde
suya hasret toprak gibi
bekliyorum dönmeni gelmeni
kalbimin tek sahibini
senden ayrı olmak zor
alınmıyor nefes daralıyor göğsüm
gel de gülsün gözlerim
dindir yüreğimdeki hasreti
mutlu olalım yaşam boyu
sen ve ben ikimiz
yaşayalım birlikte hayatı
ölümsüz sevgimizle ...




Refik
08.06.2017
İstanbul