0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1188
Okunma
Bugün çok içlendim,aldım kağıdı kalemi, içimi dökeyim dedim.
Belki insanların anlamadığı beni
sen anlarsındı niyetim
Sende benim gibi sessiz kaldın
göz yaşlarımı seninle birlikte akıttım
Vefasızlık duygusu hakimken insanlarda gerçekten hep yürekler yetim kaldı
Benimde eksikliklerim vardı,
suçu sadece bir yere yüklemek ahmaklılıktı.
Tek eyvahım gençliğimi senin ugruna harcamaktı
Çok denedik düzeldi düzeliyor dedik
Biz dökme su ile değirmen çevirdik
Bir gözümüzü kapattığımızda diğer gözümüze faydasının olmadığı hissettik
O yüzden ömrümüzden ömür yedik
Şimdi veda zamanı sessizce gidişin
son haykırışları
Çaresizlik içinde kabullenişin ilk adımı gidişlere sessizce bağırcasına,
sessiz çığlıklarımın son feryadı
Elveda umutlarımın celladı
