Sırça hayeller uyut duru gönül köşkünden
Tüm maziyi suya at bizi hiç olmadı bil
Sil defterden suçumu af et zuhri meşkimden
Ruhu huzura ermiş vadesi dolmadı bil

Şafağın sancısında hayin geceler avut
Sinene sakla aşkı ömür boyu taze tut
Geçmişin karasına göm beni orda unut
Rüyana ansız giren bir kàbüs kalmadı bil

Bir kalem al eline yazacak bir kağıt kap
Başla şıkları ele tercihini bensiz yap
İsmime tek çizgi çek,iç iki yudum şarap
Gönlünün dergahına böylesi gelmedi bil

Keyifler ile demlen artı sefa ile coş
At üstünde yükünü başla saadete koş
Benle zaman azaptı bensiz zaman nede hoş
Farz etki benden yana yüzün pek gülmedi bil

İkrah zincirini kır beşerinden olgun ak
Ruhunu özgür bırak maziye nefretle bak
Eski mektupları bul çıkar ulu orta yak
Değersiz üç beş kağıt zulanda solmadı bil

Mehmet Kılıçel
*