Hayatım, pamuk ellerin gibi sıcak ve yumuşak geçmedi,
Islanan saatlerim de, yüze sızan güneş ışıkları olsalardı,
Sahte sakal takmış, sahteli yüzle, göründü tüm yaşamım,
Gamzeler girmeseydi hayatıma, keşke yerinde kalsalardı…



İnisiyatif göstermedin, yüce gönüllü oluşuma bir defacık bile,
Sanki, bir ateşten yeni çıkmış, tutunmak zor oldu gamzelere,
Kendi hayatıma zor yetişirken, birden tek başıma kalakaldım,
O gamzelerin var ya;Tüm yolları, kapıları açı verdi özlemlere…



Hep, romantik takılıp, çekip giderdim, aptal ve bir başıma,
Kendi hakkımda bir şeyler keşfetmeye adaydım, uğraşımdı,
Gül kokulu serseri gamzeler senin çifte yanağında göründü,
Yalnızlığı boşamak isterken, sebep olduğu, onsuz kalışımdı…



Melekler mavi olur derler, gök yüzü gibi açık tonlu mavi,
Oysa yanakta kanatlanmışlar altın tonlu gamzelerin yüzü,
Göz bağlantısı manyağı yaptı, artık ileri bakamaz oldum,
Yüzde, kulaçlar attığım okyanusunun, oldum yetim-öksüzü…



Bedenimi besleyen, ruhumu yeşerten, çifte şeftalim ne oldu,
Onun için ben, dilek havuzuna birkaç bozuk para atarken,
Işıkları kısıp, çingene kemanları dinliyor, yastığa baş koyup,
Yaz tarlasından gelen rüzgar öpüyor gamzeleri, sen yatarken…




Üzerimdeki büyüsü bozulmasın, gamzelerle çocukça kalayım,
İsterim yıldız nehri gamzelerin önünde, sürekli diz çökebilmek,
Aşkım giyilmemiş eski bir manto olsa da vestiyere takılı kalan,
Şu an hislerim açısından, doğru tekti, yanaklarından öpebilmek…



Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.