3
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
787
Okunma
Yapa yalnız ve uçsuz bucaksız
Bir yalnızlık esareti içindeyim
Her yanım bir özlem içinde
Kıvranıp kulaklarımı tırmalarcasına
Çıkmaz sokakların için de
Ağlamakla geçiyor zamanlarım
Kalbimde kurduğum şehir
Şimdilerde bombalar altın da
Harabe ve bitmiş bir yere dönüşüyor
Saçlarıma yangınların uçurduğu kıvılcım taneleri düşüyor
Önce canımı yakıyor sonra saçlarıma sanki aklar düşmüş gibi
Beyaz bembeyaz bir kar örtüsüne çeviriyor
Zaman bu ya
Ya olduğu gibi diri diri yakıyor
Yada kullanılmış bir peçete parçası gibi
Sokağa atıp üzerinden geçiyor
5.0
100% (2)
Cevap Yaz
