Mutena bir mevsim zannımca hazan
Hicretin rengini görür onda göz
Leyla kokusuyla tütsülenir an
Dirhem dirhem çıkar sözlüklerden söz


Bir fincan kahvenin kısa öyküsü
Lâkin tam kırk yıldır damakta acı
Çaydır hazan demi düşlerin süsü
Cezve fağfuriden sanki davacı


Hazan ki sonbahar bahardan uzak
Kurduğun düşlerin hitamı o dem
Yüzlerde kırışık ve saçlarda ak
Dinginlik bu demde bulur hep kadem


Bahar hep aşüfte zemheri haşin
Güneş aşıp gider zaman haza dar
Ey melek lütfedip iklimime in
Mecnun Leyla için adaklar adar


Ömür zaten üç gün takvimler yorgun
Saatler zamanı kovalar durur
Gün inince sular hâliyle durgun
Leyla saçlarını hâlâ savurur


Veda anı gelir dudak kupkuru
Ne varlıkta mana ne yokluk daim
İşte bu zamanda sular dupduru
Şehadet dudakta en kalıcı im


Sırtlasan dünyayı çuvala sığmaz
Senle gelir cümle yapıp ettiğin
Bu anı tasvire kelimeler az
Dostlarını üzer biraz gittiğin


Yerle gök birleşir bulutlar ağlar
Denizin rengini fark edemez göz
Âşıklar toplanır sinesin dağlar
Düşer yüreklere hazan demi köz


Artık tamam olur dünya acısı
Gözlere yavaşça bir perde iner
Hükmünü yitirir yokluk sancısı
Ve perde kapanır alayiş diner
Ankara, 30.05.2017 İbrahim Kilik

Kelime-i Şehadet