Göğün astarı bulutlar
Hep rüzgârı beklediniz
Kimi zaman girenlenip
Umutları beslediniz

Gökte yolculuk ettiniz
Kuğu gibi süzülerek
Ağlamanıza sevindik
Elimiz açtık gülerek

Bereketi bol eyleyip
Sevdirdiniz kendinizi
Damla iken nehir olup
Doldurdunuz denizleri

Vefasızlık edip kestik
Büyüttüğün ağaçları
Heba ettik emeklerin
Düşünmedik yarınları

El ele verip yok ettik
Muhteşem güzellikleri
Beton yığınla kirlettik
Yeşil zümrüt şehirleri

Kıtır kıtır keserlerken
Bizim boğazlarımızı
Üste birde alkışladık
Eli kanlı cellatlarımızı

İlmek ilmek çözülürken
Hayatta ki bağlarımız
Hiç aklımıza getirmedik
Nic(e) olur çocuklarımız

Yanıp da kül olurken
Güzelim ormanlarımız
Bizler sadece seyrettik
Sönerken yarınlarımız

Zaman geçti geldi yarın
Yolun sonundayız artık
Nasıl dağılır bilmem ki
Ufku saran bu karanlık


Mehmet Ali ÇAĞLAR
(Çağlar ABDAL)
Çorum / 2017