1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
903
Okunma
Çiçek ektiğime, gül diktiğime
Kimse inanmıyor, sen de inanma
Zaten inanmadın ne çektiğime
Bir gün biter inanırsın bu yanma
Ben annemden sonra gül koklamıştım
Sütten kesilince yürüdüm güle
Sonra ney olacak narin kamıştım
Güzel sesli sitem ettim bülbüle
Çiçek ezmesidir, gül yanmasıdır
Yüzümde gördüğün bu mor pareler
Akıllı adamın aldanmasıdır
Tükenmez sandığı mel’un çareler
Herkes suya koştu, bense ateşe
Yangında suladım ben gülleri mi
Bu yüzden yüzümde kalmadı neşe
Alevine tuttum hep ellerimi
Ateşte yanmazdım, kış üşütmezdi
Kurmuştum bildiğin cehennemimi
İçimde en narin çiçeği ezdi
Bu yüzden kaybettim böyle kendimi
Oysa içim benim çiçek serası
Dört yanı bildiğin gül tarlasıdır
Açılan her gonca hasret yarası
Patlayan her çiçek gönül yasıdır
Hayrettin YAZICI
5.0
100% (1)
Cevap Yaz