Eskiyor zaman, durgun ahengiyle,
Doğmuyor güneş, gecenin başında.
Sonsuz uykuların mavi rengiyle,
Donuyor zaman, bir mezar taşında.
Islak duvarlar ölümü seziyor,
İniyor geceye, bir kara perde.
Garip bir özlem, peşimde geziyor;
Ruhların ilaha, göçtüğü yerde.
