1
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
769
Okunma
şu lodos rüzgarı ne lanet okuyor
kulağımda çınlayan ıslık sesiyle
gök yıkılmış dönmüş mahşer yerine
dinlesen bir ruhsuz bedenimin çığlıklarını
inerdim dudaklarından büzüşen sevgi seline
dönse de gelse şu korkunç ayrılık mazisi
ömür törpüsünü Azrail verir törpüle-tirdim kendimi
ömür bitsin ne ola ki, zaten yıkılmadık mı bir şehir afişte-si gibi
aşka hep bahane vardır, dil köpeğin yüreği
anlasa beni dilsiz gaflet eceli
sever sayardım diz kapaklarımın üzerine
kul olurdum gözlerindeki tek ışığa
neyle-sem ki kendimi, bırakmışım ruhumu
ses kesen edep bilmeyen ruhsuz bedenimi
ah çekerim de duyan olmaz beni
kokuşmuş bir gardiyan köpeği
yobazlık eder yüreğimdeki sevgiyi.
en iyisi mi huzurlu olan
şu ölümü tadıp
bu mezalim dünyadan göçüp gitmek
#Peryasiz
Cevap Yaz