SENİ BEKLERKEN

Gözünüz, gününüz aydın olsun
Çünkü inanıyorum, inanıyorsunuz...
Bir de yanına benim dilek
ve dualarım eklenince....
Olacak…, olacak bak görürsünüz...
Sonra dediydi dersiniz :
hani öylesine dalar gidersin ya uzaklara....
ben kendi hesabıma..ellerimi yumruk yapıp
çenemin altına koymuşum,
Dirsekten masaya dayalı kollarım..
.gözlerim üstünde,
hafifçe bi tebessümle seni dinliyorum..
Hani her zaman ki gibi...
Buda böyle bir anı işte,
dediğin anda da hiç bozmadım istifimi
ve sanki devam edecekmişsin gibi
dinlemeye devam, pozumda kala kaldım...
Taaaa o zamandan şimdiye kadar.
Yani bu yazıya başlayıncaya kadar..
.Sonra silkelendim ve kendime geldim...
Gözümün önünde 7-9 yaş arası bir kız çocuğu geldi...
(ama yüzü aynen ben)
topladığı çalı çırpıdan yaktığı ateşin başında
kızarıp-bozarıyor.
Arka taraflarda iki kocaman gölge
yan gözle ve gizliden gülerek onu izliyorlar...
Ve tabi birde ben..
Kamber...(kambersiz düğün olur mu?.
Olmaz öyle değil mi?
Gündüz Yavuz…