...

gitsemde,gitmesemde

o boş odanın ayak sesleri kulağımda

bir yastığa yükleyip birktirdiğim gözyaşlarıyla

sırılsıklam öylece...

ve..bir çarşaf ki buram buram biz kokan

ay, örtülü bir tül pedenin arkasında bir fon şimdi

yatak altına saklanmış gölgelerin şahitliğine

sitemle ağlayarak,kaybolmaya âmade...

sükut ve sessizlik yalıyor sessizliğin en derininde...

gitsemde,gitmesemde

o boş odanın sevgi dolu kokusu burnumda

oradan gelen bir rüzgar yalamıyor suratımı

aksine;

rüzgarın ilk kez ağladığını görüyorum

bu gece ben ay’a,rüzgar’a teselli veriyorum

gitsemde,gitmesemde

o boş odamıza inatla ağlamıyorum

nasılsa benden öte sen...

nasılsa senden öte ben...

odamız ağlıyor bak duyuyormusun sesleri..?

git/meseksekte, git/sekte inliyor yetimliğimizin nöbetleri...




29.04.2008