Ah be dostum…
Gecenin tenine çiğ düşürdü selamın.
Hasretin göğe yükseldi terli türkülerle.

“Çırpınırdı Karadeniz
Bakıp Türkün Bayrağına
Ah ölmeden bir görseydim
Düşe bilsem ayağına” diyordun ya haykırarak
Sesin de mavilenirdi bütün renkler
Alnın da bocuklanan terler
Gözünden akan yaşlar
Uzanıp öpsem toprağını bir daha öpsem derken;
Dikenine kanıyordu yüreğin…

Hatırlıyormusun?
Yosun tutmuş nehrin kenarın da;
Türküler söylemiştin Karabağ için.
Yaşadıkların için.
Ora da ölen Türk kardeşlerin için.
Karabağ ağlıyor, ağladı Ekrem abi demiştin.

Ah be dostum
Gerçekten özledim ya seni!!!
Umarsız güneşin batışın da arardık birbirimizi.
Sonra ay ışığın da seyrederken Moskova’ nın ışıklarını.
Karadeniz’ in dalgaları vururdu yüreğine
Çırpınırdın Bayrağına yetişmek için.
Yitik özlemlerini anlatırdın Türkiyenin.
Nefes nefese dolu dizgin bakardın ufuklara
Yamalı gülüşlerini gizlemek için…

Ekrem SAYGI
31.12.2014