biraz önce
bir "seni özledim" deyişin vardı ki;
değerdi ömre
hâlâ dönüp bakmadın ceylan gözlüne.."
"-nasıl anlatayım;
…
şu! ağacın altındaki kız
yıllardır görmediğim
sevgilim,
canım"
..
hiç evlenmemiş
daha dün öğrendim..
?
"-yanında gördüğüm?
beni avutmak için getirdiği dayısının oğlu" imiş!
sandım ki
sevgilisi, nişanlısı, eşi..
hayata küstüm
onlu dualar ettim
fallar tuttum yıllardır.. seviyor” çıktıkça;
sevindim!
başka şey çıktıkça bir daha çektim
sonra?
bir daha çektim !!!

yıllardır; arayamadım onu
ama hep yandı içim..
bildim ki yıllardır
Afitabım mutlu
benim küçük sevgilim
"nasıldır"
.. "-Mutlu!?"


gözlerim ıhlamur ağacının altındakilerde
dizlerim zangır zangır titremekte
“-Mutlu!
Mutluummm
tutkum..”
“!”
“-se.. se.. sen.. sen miydin,
sen burada mıydın Ankarada
orada o ıhlamur ağacının altında”
o yana bakıp gülümsüyor
“yeğenim; Sezin,
ablamın kızı. gelinimm”
“- o! o kadar oldu mu”
“- büyüdü..
ondokuz oldu”
..
“- nasıl tanıdın”
“- ben herkesi sen! Afitap bilirim
seçemesem de; yürüyüşü
tebessümü
sesi
gülüşü kahkahası
endamı
neşesi”

“-bilir Ihlamur ağacını
benim gibi seviyor üstelik kavuştular..
inşallah mutlu olurlar”
“-inşaallah”
“-evet senin gibi mesafeli
..
biz hâlâ
el ele tutuşmadık değil mi?
Sezin gibi”

“-başka şeyler olsaydı
böyle sevmezdim belki
alışmadığım bilmediğim için
ihtiyaç da duymuyorum şimdi”
..
bir haftada neler oldu biliyor musun; kader işte
dur ondan önce;
Sezin’imin yanındaki kim sence?
Sezin yeğenim değil.. gelinim..
asıl kim sence “damadım”?
damadım değil? Muratım..
….
Muratçık.. Murat Mutlu
birtaneciğinin, annesinin güzeller güzeli oğlu..
ömrümün doktoru..
…
balayında “illa sen de gel” diye tutturdu..
kıramadım..
yolda araba bozulmuş.. durdu
Antalya’da Gül Pansiyon!!? inanamadım; servisten indim
gittim baktım; kimseyi göremedim
valizimi alıp yerleştim
gençlere “selam” söyledim
bir hafta hastaneye gidip geldim..
bir şey vardı çözemedim..

dün ablama sormuşsun.. kim ki dedim!
bu gün çocuklarla olayım dedim,
kendime mükafat verdim..
ben her mevsim; ilk fırsatta
gelir bu ıhlamurun altına
seninle; çiçek açmasını beklerim..
her fırsatta,
hemen her gün.. her hafta, her ay, her mevsim.. her sene..
senelerce.. ömrümce
ümidimi kesmedim senden
hiç şikayet etmeden
!.........;
seni anlatırım yüreğime
seni beklerim hasretle..
sana kavuşurum
seni bulurum.. seninle konuşurum

ömür yetmiyor insana.. baş etsin felekle
anlamı kalmıyor hasretin..
“hasret” diye kasdetdiklerinin
kim bilir tarifi nedir “mutluluğun”
inanıyorum ki…
ben mutluyum..
çok mutlu değil belki..
en mutluyum..