4
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
675
Okunma
Uzunca gürül gürül akan bir kalemden
nice şiirlere intizar olmuş aşkları yaz
içinden çıkamadığımız hüsranlara gebe
yalnızlıklarda acılarını karanlığa sakla şair
ki hiçbir zaman göğe ulaşamayan ellerimizden akan kanlar
sevgilinin girdiği denizlere rengini versin
sevdiğin kızın aklından tünenmiş bir hece
’’sevmek’’
ne kadar hoş bir bilmece
ilkimi yara yara koştuğum çocukluğum
geçmişimi peşimden çağıran matemlerime saklanıyor
hey yağmurlarımı ıslatmayın
ama o yine ağlıyor
şimdi kül olan bir mısrada eski benliğime feryatlar bırakarak
ve karanlıklarımı hiçliğime asarak
körü körüne yok oluyorum onun göğünde
sesimi bırakın yaşamalarım
ölmeye çok yakınım.
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz