İncitiğin şu gönlü almak istersin amma
İçerinden kan sızar, sükutuna aldanma
Padişah edasıyla sakın merhamet sunma
Hükmün yok ki kalbimin içindekini silsen
Tavrının maksadını harbi söyleyebilsen;
Tenezzül dahi edip söze katmazdım sitem.
Değer mi? Değseydi de ne değişirdi ki hem
Ben artık bu dostluğa son verdim diyebilsen
Havada bir buğu var vakitte başka bir dem
Sen tilki kuyruğunda gezin dur beniadem


Hala boşu boşuna haksızlık ediyorsun
Sustukça üzerime vardıkça varıyorsun
Korkarım ki kendine mazeret arıyorsun
İçerimi kıskıvrak derin bir sızı sardı
Bu kadar zorlamaya söyle ne gerek vardı;
Niyetin bu diyardan çekip gitmekti madem.
Gitme demem, desem de ne değişirdi ki hem
Anladım ki dostluğun menfaatin kadardı
Tavrındaki maksadın basmakmış sırra kadem
Söz! Gidersen ardından, tutmayacağım matem

Kırılsam da ah etmem vicdanım ahı kovar
Unutma ki garibin gözeten Allah’ı var. (c.c.)

17 Nisan 2017