yosun içinde her bir kelime, neçe zaman olmuşta girmemişim alfabeye...
kaygılı bir titreme içinde dokunsam harflere,
kayganlığından düşüyorum öyle derinlere.
düştükçe nasır tutuyor tümcelerim.
ve tedavisi yok diyor dilin bilgesi...

katran karasına batıyor ruhum...
tek hece üstündeyim sanki.
RAB.
Rab; isyanım içinde yarım nefeslik bir sessin sadece...
esirgediğin rahmetini ya yerin dibine göm, yahutta kullarının kalbine.
rahmet oyuncağın değil ki senin, elinde alındığında ağlayasın,,,
rahmetini yağdırma üstüme, tutmaz yosuna kesilmiş bu kaygan kelamlara karşı.

hep yok saydığın, yeri yurdu belirsiz, kimliksiz, adını bile değiştirdiğin yumuşak G(ğ) (x) harfinin sertleşmiş isyan haliyim bu gece....

hiç bir kelama baş edemeğin ğ harfiyim işte..

sen (ğ)xweda sın.

benimle başlayacak ismin ve benle de bitecek cismin...