Sen, bir sözcüksün
Sen, bir sessin
Sen, gözlerinsin ve benim sevincimsin

Sen, çok güzelsin
Sen, benimsin
Sen, çok uzaktasın; inanamıyorum

Sen, güneşsin
Sen, baharsın
Sen, her anın en iyisisin

Sen, şu ansın
Sen, mutluluksun
Sen, kalbimde gök kuşağısın

Sen, uzaktasın...
Sen, yanardönersin...
Sen, hayal kuran ve baştan savansın

Sen, düşünensin...
Sen, susansın...
Sen, beni saran üzüntüsün...

Sen, bitmişsin.
Bitmiş mi? Neden ?
Sen, kollarımda boşluksun...
Sen, uzaklaşan güneşimsin...
Ben ise, yerimdeyim ve usulca ağlamaktayım..

Esther Granek,
Çev. Sunar Yazıcıoğlu

Esther Grank 1927 yılında Brüksel’de doğmuş, fransızca konuşan, yahudi asıllı Belçikalı bir kadın şairdir. Aynı zamanda yazar ve kompozitördür; mizahi yazılar yazmıştır. İşgal esnasında yahudi karşıtı kanunların yapılışında kendini örnek göstererek katkıda bulunmuştur. 1956 yılında İsrail’e yerleşmiş, 35 yıl Tel-Aviv’de Belçika elçiliğinde çalışmış, 2016 yılında 89 yaşında ölmüştür.