BİR NEVM-İ BAHAR

Elbisesi beyaz, şalı kırmızı
Nasıl da yakışmış şu nazlı güle
Çiçekler içinde gördüm hürmüz’ü
O siyah saçları, bak lüle lüle

Gelincik alıyla, süslenmiş her yer
Raks eden bu güzel sanki mücevher
Görünen bu tablo, eşsiz, şaheser
Bilsen ne sözcükler, geliyor dile

İki renkte uyum, bu kadar olur
Bayrağımın rengi, özgür savrulur
Aşkın ateşinde, yürek kavrulur
Tutuldum bir tanem, ben bile bile

Nasıl sevdim, gelinciğin, alını
Bilir misin, papatyanın, falını
Bırakır mı seven, sevda gülünü
Nasıl salınıyor, bir bakın hele

Olmalıyım her an, sözlerinde ben
Görülmez, bilinmez, gizlerin de ben
Kayboldum güzelim gözlerinde ben
O siyah saçların, bırakma yele

Sen oldun her zaman, değer verdiğim
Gönül bahçesinden, sevda derdiğim
Aşkın şalı mıydı, yoksa gördüğüm
Bu nasıl duygudur, san ki şelale

Bu aşk yangınları, sönmeyen bir hâr
Şu sevdan gönlüm de, bir nevm-i bahar
Lüzumsuz diyor ki, bir san-ı seher
Kardeş imiş zaten, gelincik lale

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ETEK YAZILARI
HÜRMÜZ: 1. Eski İran takviminde güneş yılının ilk günü. 2. Jüpiter gezegeni.
MÜCEVHER : Değerli süs eşyası
HÂR: Sevda ateşi
NEVM-İ BAHAR : Taze bahar, İlk Bahar
SAN-I SEHER: Namı, adı sabah, Sabahın erken saatleri