Şöyle bir düşündüm de; bana dünden ne kaldı
Kimden ne öğrenmişim, aklımda nesi kaldı
Güzel adetlerimiz, dostluklarımız vardı
Pek çoğu unutuldu, bazıları yıprandı
Elimizde kandiller, cuma ve bayram kaldı.

Büyükleri sayardık, saygı ve muhabbetle
Büyükle büyük olur, anlaşırdık birlikte
Küçükleri severdik, eğlenirdik şenlikte
Kötülükler çoğaldı, onlar mazide kaldı
Uzaklaştılar bizden, kuşku ve korku kaldı.

Küçükler korkar oldu, ailesinden bile
Kötülük kol geziyor, kendi kanından bile
Canavarlaştı insan, kendi cinsinden bile
Ötekilerden olduk, birlik geride kaldı
Bayramlık gezmeleri, şimdi mazide kaldı.

Örnek olan kişiler, hiç layık değil bize
Ağzından çıkan sözler, yakışmıyor ki yüze
Sen, ben yokuz, biz varız; bakacağız yüz yüze
Bir ahir zamandayız, şurasında ne kaldı
Külümüze muhtacız, atamdan örnek kaldı.

Akıl ile mantığı, çıkarma hiç yerinden
Kötülüğe engel ol, ne gelirse elinden
Yılan zehiri değil, bal aksın dillerinden
Güzel bir söz yılanı deliğinden çıkardı
Sen bunları yapmazsan, işin Allaha kaldı.
Ankara, 30.03.2017 - 13:06