ErbainŞiirin hikayesini görmek için tıklayın pencereden şiirler sarkıtıyorum kaçışım için
şilan çiçek kırk yerinden kırıldı kalbim yine de su taşıdım dudaklarına durmadan ıslak türkülerin mavi uğultusu vurdukça boran yemiş saçlarıma gözlerimin merceğinde gri bir sancı aşk mesela veya devrim kanattı durdu bağrımı flu gecelerin ıssızlığında üşüyen yanlarım oldu hep aşkla kapatacağım yarıklar kavmimden kalma usuma karışan gece çalkantılarıyla küflü bir ağrı olup mıh gibi saplandı y’aralı yanıma y’adıma düştü eflatun sütüyle annem ki ! emdiğim ağuydu hatıra kalan oysa yeşildir biraz her yara sömürgede doğan herkes için ’ve prometheusu yakan ateş ’ işte yanaştı kıyılarıma söyle nişangahına gönüllüyken aşkın hep isabet edecek değil ya bir kez olsun ıska geçmez mi firâk neden yazgım böyle kara tütsülendi üstümde dünya bire bin sancıyla ılık bir nisan yağmuru sendeliyor üzerime durmadan ve şayet ölürsem topraklarına varmadan ziyandır bu ömür ziyan ve rençberin alın teri buğdayın sütü toprağın kalbi incinir umudunu kesersen incinir aralı durur kapım bil istiyorum durmadan bil afrikalı bir çocuğun karın açlığı gibi açım sevgine öldür öpüşlerinle beni mutlu göçüp gideyim yeryüzü cehenneminden kırkına varmadan kırıldı kalbim kırk yerinden teninin renginden sür dirilirim yeniden |