YAŞAMAK ZOR ZENAATMİŞ BE USTA…

Herkesin derdi, kendi acısı kadar
Gözünde yaşı ,gönlünün yası kadar..
Kalbinin acısı, deryalar kadar..
Zamansız ayrılıklar,
Hasret rüzgarları bağrımı yakar..
Mutluluk artık çok uzak..
Gökyüzünde yıldızlar kadar…
Hüzün sarmış,şu garip gönlümü.
Kuruyan yapraklar gibi,
Düşer bir bir hayatımdan yıllar..
ve tüm sevdiklerim...
Bir sokak lambasının altında
Issız kalmış yüreğimi aldım yanıma
Bir başıma geldim ya bu dünyaya
Bir başıma gidiyorum işte ıssız bu yollarda..
Velhasıl usta …
Yaşamak zor zenaattır bu dünyada..
Dertlerim derya olmuş..
Çağlar durur ,engel olamam kalbime..
Silinmez izleri yaşanmışlıkların,
Ne kadar çok keşkelerim var bir bilsen..
Kafamda deli sorular, hücum eder
cevap bekleyen sorularım..
Ne kendime ,ne de kalbime hükmüm geçer..
Susturamam ,feryad eden yüreğimi..
Yaşamak ne zormuş be usta….
Bulamadım yaşamanın yolunu..
mutlu olmanın yolunu..