Gözlerini alma bırak bende kalsın
Yaktığın son ateş yüreğim olsun
Derin bir nefes çek içine
Yorgunluk düşmesin geceye

Gözlerin olsun mutluluğun adresi
Aşk şerbetini sun ellerinle
Kalbinin anahtarını ver desem verir misin
Misafir değil kalıcı olayım yüreğinde

Çok doluyum bu günlerde
Duygusal takılıyorum sahilde
Beraber gittiğimiz o çay bahçesinde
Yolunu gözlüyorum gelirsin diye

Dağlama yüreğimi acı sözlerinle
Deniz hırçın kabarmış
Kayalara sarılmış yosunlar
Her yer sen kokuyor sanki

Vedasız gidişlere alışık değilim
Hıçkırıklar kesiyor nefesimi
Hasret prangaları ayaklarımda
İki damla gözyaşı süzülüyor yanaklarıma

Hayal dünyamda iklimler değişiyor
Mevsimler köşe kapmaca oynuyor
Yaşam duruyor hiçbir emare yok
Beni yakan ateşin ağır ağır sönüyor
Küllerimi savuruyor nefesin
Duygularım esir alıyor beni
Ellerim kelepçeli boynumda asılı yaftam

Hangi kelime anlatabilir
Yaşadığım ruh halimi
Hani kırklara karıştı denir ya
İşte öyleyim
Çırpındıkça kör kuyulara düşüyorum

Her geceye bir vuslat sığdırmak isterdim
Göz kapaklarım ağır bir darbe yedi
Kalın bir duvar örüyor
Üşümeye duyarsız kalıyor yüreğim
Biliyor musun
İçimdeki ilk ateşi yakan sensin
Alev olup işlemişsin ta iliklerime ...





Refik
27 . 03 . 2017
İstanbul