Pişman olsan ne fayda kalbimi hüzne kestin
Bir sözünle kıydın bak ,nedir bu cana kastın
Deli rüzgar misali , neden gürledin estin?
Ölüm de var unutma, yeter ettiğin zulüm

Nasıl unuttun bilmem verdiğin onca sözü
Yaktın yıllarca ahla , ağlar gönlümün gözü
Bilseydim demezdim hiç , bakışın yürek közü
Ölüm de var unutma yeter ettiğin zulüm

Aylarca dil döküp de kendine alıştırdın
Vuslata yol gösterip , özümle barıştırdın
Ne oldu şimdi bize, kalbinden ayrıştırdın
Ölüm de var unutma yeter ettiğin zulüm

Gönülden sevmiştim ben , tertemizdi ve aktı
Sana sevdam helaldi, Rabbim şahit ki, haktı
Yoktu bu aşkta suçum , benim alnım hep paktı
Ölümde var unutma yeter ettiğin zulüm

Ne yapsan da faydasız, yeminle sana dönmem
Şiir yürekli kırgın, yağmur olsan da sönmem
Bilesin yaram derin , iflah olup da onmam
Ölüm de var unutma yeter ettiğin zulüm

Sevda Doğan Karakaş