Dün yazacaktım sana,
Resimlerine bakınca aklıma ne geldi bilsen,
Gülen yüzüm dedim sana zamana inat,
Sanki bahara inat açan bir papatya gibiydin,
Sanki gülsem yüzüme gülecek kadar yakınımda.
Elimi uzatsam dokunacak kadar yanımdaydın.
Dün yazacaktım sana,
Son bardak çayım masada soğumasaydı,
Ve ben saatlerce seni beklemeseydim.
Hani ayaklarıma kara sular indi dediğin günler oldu mu,
Hani hiç gelmeyecek birini bekledin mi sen,
Sokaklarda zaman doldurmak için volta attın mı,
Sen hiç sevdin mi,
Gerçekten özledin mi..
Dün yazacaktım sana,
Gülüşünü dudaklarında yakalamasam dün yazacaktım,
Helede o tebessümünü,
Yanağına düşen küçük gamzelerini görmesem,
Neler yazacaktım kim bilir.
Sustum,
Sesiz sesiz sustum biliyormusun,
İçimden fırtınalar estikçe sustum,
Sen sustuklarımı duymadın.
Susarken seni sevmelerim,
Üzülmelerim,
Seni merak etmelerim,
Hiç duydun mu hiç bildin mi.
Oysa dün yazacaktım sana,
Yazabilseydim.
Yazabilseydim söyleyecektim,
Seni seviyorum diye.
Belki yarın yine yazmayı denerim,
Belki seni seviyorum da derim,
Kim bilir.
Kim bilir can parem...
_____Cengiz Yılmaz/Şiir Baba