Ölüm gelecek ve gözlerini alacak-
sabahtan akşama, uykusuz,
sağır, eski bir iç acısı ya da
akıl almaz bir kötülük gibi
bize eşlik eden bu ölüm.
Boş bir söz olacak gözlerin,
suçlanan bir çığlık, bir sessizlik.

Böylece onları her sabah görüyorsun
tek başına aynaya eğildiğinde.
Ey aziz ümit, yine biz biliyoruz ki
o gün sen yaşamsın ve hiçsin.
Ölüm herkes için bir bakıştır.
Ölüm gelecek ve gözlerini alacak.
Bu bir kusuru durdurmak gibi,
ölmüş bir yüzün aynada
tekrar göründüğünü görmek,
kapalı bir dudağı dinlemek gibi.
Çukura ineceğiz, dilsiz olarak.

Cesare Pavese,
İtalyancadan çeviren: Sunar Yazıcıoğlu

Not: Şair bu şiirini 1915 yılında Amerikalı sevgilisi Constance Dowling
için yazmıştır. Yukarıdaki resimdeki bayan Constance Dowling’dir.


Şiirin aslı:
Verrà la morte e avrà i tuoi occhi

Verrà la morte e avrà i tuoi occhi
questa morte che ci accompagna
dal mattino alla sera, insonne,
sorda, come un vecchio rimorso
o un vizio assurdo. I tuoi occhi
saranno una vana parola,
un grido taciuto, un silenzio.

Così li vedi ogni mattina
quando su te sola ti pieghi
nello specchio. O cara speranza,
quel giorno sapremo anche noi
che sei la vita e sei il nulla.
Per tutti la morte ha uno sguardo.
Verrà la morte e avrà i tuoi occhi.
Sarà come smettere un vizio,
come vedere nello specchio
riemergere un viso morto,
come ascoltare un labbro chiuso.
Scenderemo nel gorgo muti.

Cesare Pavese (1908 – 1950)