Açılınca gözler, yeni bir güne.
Şafak sökmüş olur, keşler uykuda.
Gün ayaklanınca ayı sürgüne
Dolu yolcu eder, boşlar uykuda.


Ben yola çıkarım, Birisi kaçar.
Yaklaştıkça büyür, ikişer üçer.
Tutunca ucundan, kül olup uçar.
İkiye bir diyen, şaşlar uykuda.


Dildeki kurşundur, yüreği vurur.
Yok olmaz içerde, solmadan durur.
Daha gönül gülmez, gülmeler kurur.
Karın irin olmuş, döşler uykuda.


Günü aya verdim, ayları yıla.
Sayınki yoruldum verdim fasıla.
Mektubum postada, içinde sıla.
Davul ol, zurna çal, başlar uykuda.


Kim taşırsa serde, başı boşları
Yaza dönmez, ayaz, soğuk kışları.
Kim ne derse desin, akan yaşları.
Kirpikten süzülür, kaşlar uykuda.


Bir dalga yükseldi, birden önümde,
Tufan koptu, rüzgâr esti sinemde.
Bulutum değişti, gözüm, yönümde.
Toprağı kazdılar, taşlar uykuda.






zekeriya duman