Aşk mevsimi,

Yamaç yollarından
Sıkıntılı bir uykunun üç duvarlı gölgesinde
İkizim, çok yönlüm sana geliyorum,
Deltaların çıkış yerine gider gibi sana,
Başın benimkinden daha küçük
Yakındaki deniz, dayanıksız endamının
Yazları üzerinde ilkbaharla hüküm sürüyor
Ve işte burada sansarın getirdiği çalılar yakılıyor.
Kibirli yüzünün
Aylak şeffaflığında,
Bu yüzücü hayvanların içtenliğine,
Deneyimsizliklerine hayranım.
Kadınların içinde kahkahalarını
Ortaya koyan tılısım
Ve pişman bırakan göz yaşların olmadan,
Boyun eğmeyen senin
Suyun üstünde deneyimsizliğin,
Yamaç yollarından aşkın yolunu buluyor.

Paule Eluard
Çev. Sunar Yazıcıoğlu

Şiirin aslı :
La saison d’amour

Par le chemin des côtes
Dans l’ombre à trois pans d’un sommeil agité
Je viens à toi la double, la multiple
A toi semblable à l’ère des deltas.
Ta tête est plus petite que la mienne
La mer voisine règne avec le printemps
Sur les étés de tes formes fragiles
Et voici qu’on y brûle des fagots d’hermines.
Dans la transparence vagabonde
De ta face supérieure
Ces animaux flottants sont admirables
J’envie leur candeur leur inexpérience
Ton inexpérience sur la paille de l’eau
Trouve sans se baisser le chemin d’amour
Par le chemin des côtes
Et sans le talisman qui révèle
Tes rires à la foule des femmes
Et tes larmes à qui n’en veut pas.

Paule Eluard (1895-1952)